چطور با کودکان دستفروش خیابانی رفتار کنیم؟!

با کودکانی که در خیابان دستفروشی می‌کنند، چگونه باید برخورد کنیم؟

در مورد شرایط خاص این کودکان، در نوشتار قبل با عنوان وضعیت روحی و رفتاری کودکان کار صحبت کردیم. حال باید به این پرسش پاسخ دهیم که نحوه‌ی رفتار و تعامل درست با این کودکان -با شرایطی که دارند- چیست؟

به دلیل اطلاعات و گزارشاتی که درباره‌ی نحوه‌ی کار این کودکان و بعضاً مافیاهایی که در پشت آن‌ها وجود دارد (این‌که عملاً پولی به این کودکان نمی‌رسد و آن‌چه می‌فروشند را باید دودستی تقدیم سرپرستان خود کنند) در رسانه‌ها منتشر شده و در کل، تبلیغاتی که در سال‌های اخیر در مورد کودکان دستفروش انجام شده، بخشی از مردم گمان کرده‌اند، حالا که قرار نیست از آن‌ها چیزی بخرند؛ پس می‌توانند با هر نوع برخوردی، حتی بدرفتاری، آن‌ها را از خود برانند.

از طرفی، برخی نیز تصور می‌کنند هنگام مواجهه و روبه‌رو شدن با این کودکان، باید به آن‌ها ترحم کنند و آن‌ها را در  آغوش بگیرند و یا چند برابر جنسی که از آن‌ها می‌خرند، پول بدهند و… این رفتار نیز اشتباه است؛ به دلیل این‌که کودک دستفروش، مانند هر انسانی از عزت نفس برخوردار است و دوست ندارد به عنوان یک گدا شناخته شود. همچنین نوازش و ترحم‌ها نیز به او می‌فهماند که شرایط زندگی‌اش بغرنج و غیرعادی است و از جامعه به دور است و نمی‌تواند به عنوان یک فرد عادی در جامعه و در کنار دیگران شناخته شود. باید مثل یک شهروند محترم و معمولی با این کودکان برخورد شود.

نهایتاً بر اساس تجربه‌ی ما، به نظر، باید چند نکته را توجه داشته باشیم:

• سماجت می‌کنند، اصرار می‌ورزند و حتی گاهی ادای گریه در می‌آورند، چون به‌شان گفته‌اند که این کارها را باید انجام بدهند. هیچ وقت برای رد کردنشان سرشان داد نزنید و یا دست رویشان بلند نکنید و غصبناک و با عصبانیت نگاهشان نکنید. از نظر روحی و روانی آسیب می‌بینند و جامعه گریز یا حتی جامعه‌ستیز بار می‌آیند. تا زمانی که ایستاده‌اند با جدیت به آن‌ها بگویید که به کالایشان نیاز ندارید و از آن‌ها تشکر کنید.
• اگر وقتی چیزی نخریدید، در حال دور شدن، متلکی انداختند؛ ناراحت نشوید و پاسخ ندهید. این‌ها متاسفانه معمولاً بروز عقده‌های روانی این کودکان است. (به جای برخورد و جواب دادن، تصور کنید که اگر شما به جای آن‌ها بودید و در شرایط آن‌ها زندگی می‌کردید، چه حال و روزی داشتید.)
• اگر سر سفره نشسته‌اید به آن‌ها مواد مغذی تعارف کنید. بر می‌دارند. میوه‌ها، مواد گوشتی، برنج، شرینی جات، قاضی پنیر و سبزی و هر چه مواد غذایی مغذی دارید، به‌شان تعارف کنید. در کل، غذا و خوراکی دادن، بسیار بهتر از خرید محصول از آن‌ها است؛ چرا که غذا را خودشان مصرف می‌کنند.
• از وضع درس و مدرسه‌شان بپرسید. بگذارید اولین چیزی که از آن‌ها می پرسیم؛ این باشد تا اهمیت این موضوع را غیر مستقیم القا کرده باشیم.
• اگر فقط کمی وقت دارید با آن‌ها شوخی کنید و بخندانیدشان. به‌شان بفهمانید که کل جامعه از آدم‌های بد تشکیل نشده و افراد خوب و قابل اعتماد و درست هم در جامعه پیدا می‌شود.
•  تماس بدنی ایجاد نکنید. نوازششان نکنید، دست روی شانه و سرشان نکشید و دستانشان را نگیرید. این‌ها را نوعی زیاده‌روی در محبت کردن در یک برخورد کوتاه بدانید؛ چون این کودکان اکثراً در خطر روابط جنسی خارج از چارچوب هستند و این نوع برخوردها از طرف آدم های داخل خیابان و پارک ممکن است از این منظر ایجاد مسأله کند.
•  ای کاش همه‌ی ما همکاری می‌کردیم و چیزی نمی‌خریدیم تا متولیان این کودکان می‌فهمیدند که انگار دیگر آبی از این بچه‌ها برایشان گرم نمی‌شود. این بهترین راه مقابله با این نوع کار کودک است. گرچه در بسیاری موارد این کودکان و خانواده‌هاشان واقعاً نیازمندند و همه را نمی‌شود به یک دیده دید.

در کل، در یک برخورد کوتاه، بعید است که بتوانید اثر بزرگی در زندگی این کودکان بگذارید. اما بهترین روش برای حمایت درست از این کودکان، معرفی آن‌ها به سمن هایی است که سازمان یافته از این کودکان حمایت می‌کنند.

برچسب‌های کلیدی: کودکان کار، کودکان خیابانی، دست فروش خیابانی، چرا دستفروشی؟ مواد مخدر در کودکان کار، نحوه تعامل با کودکان دستفروش، رفتار مناسب با کودک کار، تجربه های تلخ بچه های خیابانی، آسیب های جنسی کودکان دست‌فروشی، چطور با یک کودک کار مواجه شویم، وضعیت روحی و رفتاری کودکان خیابانی، برخورد مناسب و پسندیده با کودک کار و دستفروش خیابان